Cypel - Ponta de São Lourenço

Madera jest niezwykle różnorodna i zaskakująca więc nie można tu narzekać na nudę. Zamierzałam przegonić nas wzdłuż i wszerz tej wyspy a aby nieco ułatwić sobie to zadanie korzystaliśmy z wypożyczonego auto. Znana ze znakomitej orientacji w terenie przejęłam funkcje nawigatora i pilota. Zgubić się tutaj jest dosyć trudno zważywszy na niewielkie rozmiary wyspy (ok. 60 km dł. i 25 km szer.).

I tak pierwszego dnia ruszyliśmy na Ponta de Sao Lourenco - wschodni kraniec wyspy. Na tym cyplu spotykały się wszystkie żywioły i siłami natury stworzyły niezwykłą scenerię idealną do pieszych wędrówek. Krajobraz zadziwia, zachwyca i jednocześnie przestrasza. Zadziwia formą terenu ukształtowaną przez wypływającą lawę. Nadal widać zastygłe kanały i strumienie, którymi się rozlewała. Zachwyca wielobarwnymi klifami opadającymi wprost do oceanu i falami rozbijającymi się o brzeg. Przestrasza nieokiełznaną potęgą natury i taką niczym niezmąconą dzikością.
Niby to takie trawiaste pustkowie wysmagane przez wiatr i słońce z ubogą roślinnością i jaszczurkami wygrzewającymi się na kamieniach ale przez to gdzieniegdzie kwitnący polny kwiatek wygląda fenomenalnie.

Aktywność fizyczna nie leży w naszej naturze. Kondycję ćwiczymy jedynie między parterem a 4 piętrem naszej kamienicy więc jak na początek ten 4 godzinny spacer był intensywny. I to do tego stopnia, że wróciłam nie tylko z Jackiem ale także ze świeżymi odciskami na piętach. Buty trekingowe poza tym że, powinny być ładne (dla mnie miłośniczki szpilek to niezwykle ważne!), powinny być też wygodne.

Zdjęcia (7)

Komentarze (0)